MISZMASZ TWOJA GAZETA

PORTAL DLA DŁUŻNIKÓW, WIERZYCIELI, KOMORNIKÓW, SĘDZIÓW I PRAWNIKÓW
Dziś jest:  wtorek 19 marca 2024r.

PRZEGLĄD PRASY

  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar

design 3142955 1280W końcu 2019 r. liczba ludności Polski wyniosła 38383 tys., tj. o prawie 29 tys. mniej niż w końcu 2018 r. (w tym w I półroczu br. spadek wyniósł 25 tys. osób). Stopa ubytku rzeczywistego w minionym roku wyniosła -0,07%, co oznacza, że na każde 10 tys. ludności ubyło 7 osób (w 2018 r. odnotowano ubytek rzeczywisty 0,06%)

 

 Przebieg zjawisk demograficznych w 2019 roku nie uległ zmianie w stosunku do obserwowanego przez minione 7 lat. Liczba ludności zmniejsza się począwszy od 2012 r. (z wyjątkiem nieznacznego wzrostu – o niespełna 1 tys. – w 2017 r.).

Na zmiany w liczbie ludności w ostatnich latach wpływ ma przede wszystkim przyrost naturalny, który pozostaje ujemny począwszy od 2013 r. (Wykres 1). W 2019 r. liczba urodzeń była niższa od liczby zgonów o prawie 35 tys. Współczynnik przyrostu naturalnego (na 1000 ludności) wyniósł -0,9; przed rokiem także był ujemny (-0,7‰).

 

W 2019 r. ruch naturalny oraz migracje ludności przedstawiały się następująco:

zarejestrowano 375 tys. urodzeń żywych. Po dwóch latach wzrostu (w 2016 i 2017 roku) liczba urodzeń spadła o ponad 13 tys. W stosunku do 2018 r. zmniejszył się też współczynnik urodzeń – o 0,3 p. prom. - do poziomu 9,8‰. Na wsi rodzi się relatywnie więcej dzieci – w 2019 r. współczynnik urodzeń kształtował się tam na poziomie 10,1‰, a w miastach 9,6‰, co oznacza niższe natężenie zarówno w miastach, jak i na wsi o 0,3 punktu promilowego (p. prom.) w porównaniu z 2018 r.;

 

zmarło prawie 410 tys. osób – spadek liczby zgonów w stosunku do 2018 r. wyniósł ponad 4 tys.; najwyższe natężenie notowane jest każdorazowo w I kwartale. Spadł także współczynnik zgonów - o 0,1 p. prom. i wyniósł 10,7‰. Natężenie zgonów jest wyższe w miastach, odnotowano tu spadek w stosunku do poprzedniego roku – o 0,1 p. prom. do poziomu 11,0‰, a na wsi o 0,2 p. prom. do 10,2‰;

 

w konsekwencji przyrost naturalny (różnica między liczbami urodzeń żywych i zgonów) był ujemny i wyniósł -35 tys. (w 2018 r. ponad -26 tys.). Współczynnik kształtował się na poziomie -0,9‰, w stosunku do -0,7‰ w 2018 r. Oznacza to, że w 2019 r., w wyniku ruchu naturalnego, na każde 10 tys. ludności kraju ubyło 9 osób. W miastach już od ponad 20 lat notowany jest ubytek naturalny (z wyjątkiem lat 2008-2011), który w 2019 r. wyniósł -32,9 tys. Na wsi po raz pierwszy od 3 lat odnotowano ujemny przyrost naturalny – w minionym roku liczba zgonów przewyższyła liczbę urodzeń o niespełna 2 tys.;

 

pozytywnym zjawiskiem jest utrzymująca się niska umieralność niemowląt. Zmarło ok. 1,4 tys. dzieci w wieku poniżej 1 roku życia. Współczynnik wyrażający liczbę zgonów niemowląt na 1000 urodzeń żywych był nieco niższy niż przed rokiem (o 0,1 p. prom.) i kształtował się na poziomie 3,8‰ (w miastach 3,7‰, na wsi 3,9‰);

 

zawarto nieco ponad 183 tys. związków małżeńskich – spadek w stosunku do 2018 r. wyniósł ponad 9 tys. Obniżył się także współczynnik małżeństw i wyniósł 4,8‰; w miastach i na wsi ukształtował się na tym samym poziomie;

 

rozwiodło się ponad 65 tys. par małżeńskich, tj. o ponad 2 tys. więcej niż w 2018 r., a w przypadku kolejnych ok. 1,2 tys. małżeństw orzeczono separację (o niespełna 0,1 tys. mniej niż rok wcześniej). Współczynnik rozwodów wyniósł 1,7‰. Liczba rozwodów w miastach jest prawie 3-krotnie wyższa niż na wsi, a współczynnik prawie dwukrotnie – w 2019 r. w miastach rozwiodło się ponad 46 tys. małżeństw, współczynnik wyniósł 2,0‰. Z kolei liczba separacji w miastach jest ponad 2-krotnie wyższa niż wśród mieszkańców wsi;

 

migracje wewnętrzne – w 2019 r. ponad 468 tys. osób (o 18,6 tys. więcej niż rok wcześniej) zmieniło miejsce stałego zamieszkania przeprowadzając się do innej gminy, a także ze wsi do miasta lub odwrotnie (w ramach gminy miejsko-wiejskiej). Od kilkunastu lat, w wyniku migracji wewnętrznych tereny wiejskie zyskują nowych mieszkańców – w 2019 r. dodatnie saldo dla wsi wyniosło ponad 29 tys. osób. Zdecydowana większość migrantów przemieszczała się w ramach swojego województwa, tylko co czwarty zmienił województwo zamieszkania.

 

migracje zagraniczne są drugim obok ruchu naturalnego elementem wpływającym na ogólną liczbę ludności Polski. Z danych pochodzących z rejestru PESEL wynika, że saldo migracji zagranicznych na pobyt stały osiągnęło w 2019 r. wartość +6,2 tys. osób, co wskazuje o ile liczba imigracji była większa od liczby emigracji. Saldo to było wyższe niż rok wcześniej w wyniku wzrostu imigracji i spadku emigracji (w 2018 r. saldo migracji wynosiło +3,6 tys.). W 2019 r na pobyt stały zameldowano prawie 17 tys. osób mających poprzednio stałe miejsce zamieszkania za granicą. Wyjazd na pobyt stały za granicę zgłosiło niespełna 11 tys. osób. Najwyższe saldo migracji, podobnie jak w latach poprzednich odnotowano w woj. mazowieckim.

 

 

Płeć

W ogólnej liczbie ludności3 Polski (ok. 38383 tys. w końcu 2019 r.) udział kobiet stanowi niezmiennie prawie 52%. Na 100 mężczyzn przypada ich 107 (w miastach 111, na wsi 101) i wielkości te nie zmieniają się od kilkunastu lat. Współczynnik feminizacji jest zróżnicowany ze względu na wiek. W 2019 r. wśród ludności do 47 roku życia notowano liczebną przewagę mężczyzn – ponieważ rodzi się więcej chłopców niż dziewczynek, na 100 mężczyzn w tej grupie wieku przypadało niespełna 97 kobiet.

Następnie, z powodu nadumieralności mężczyzn, relacja ta ulega odwróceniu – dla grupy osób w wieku 50 i więcej lat współczynnik feminizacji obecnie wynosi 126, przy czym w najstarszych rocznikach wieku (75 lat i więcej) na 100 mężczyzn przypada średnio 195 kobiet. Jak wspomniano jest to wynik dłuższego trwania życia kobiet, ale na przestrzeni lat parametry te zmieniają się.

Wiek występowania nadwyżki liczby mężczyzn przesuwa się, np. w 2000 r. granicą były 42 lata. Zmniejszają się też same wartości wskaźników – w 2000 r. współczynnik feminizacji dla wieku 75 i więcej lat wynosił 213. Wśród mieszkańców wsi przewaga liczebna kobiet następuje dopiero począwszy od wieku 64 lat, w miastach już od 41 roku życia. W tym przypadku dodatkowym czynnikiem wpływającym na takie kształtowanie się wskaźników jest migracja kobiet ze wsi do miast.

 

 

Wiek

 W końcu 2019 r. statystyczny mieszkaniec Polski miał przeciętnie ponad 41 lat (mediana wieku). Dla mężczyzn parametr ten wyniósł prawie 40 lat, kobiety są starsze (w wyniku dłuższego trwania życia) i mają średnio 43 lata. Mieszkańcy wsi są młodsi od mieszkających w miastach, ich średni wiek to prawie 40 lat, w miastach – o 3 lata więcej, tj. 43 lata. W wyniku wydłużania się trwania życia, a także zmian w strukturze wieku ludności mediana wieku rośnie z r

 

 

Obserwowane zmiany demograficzne wskazują, że od kilkunastu lat sytuacja ludnościowa Polski nie zmienia się istotnie – jest nadal trudna. W najbliższej perspektywie także nie należy oczekiwać znaczących zmian zapewniających stabilny rozwój demograficzny. Nadal niska liczba zawieranych małżeństw oraz obserwowane od ćwierćwiecza zmiany w trendzie dzietności będą miały negatywny wpływ także na przyszłą liczbę urodzeń, ze względu na zdecydowanie mniejszą w przyszłości liczbę kobiet w wieku rozrodczym.

Zjawisko to dodatkowo jest potęgowane utrzymującą się od lat dość wysoką skalą emigracji Polaków za granicę (dotyczy to szczególnie emigracji czasowej ludzi młodych).

 

 

 

 

LS

GUS

foto: Pixabay

 



 

mapa polski

 

miszmasz-menu-module

NA SKRÓTY