MISZMASZ TWOJA GAZETA

PORTAL DLA DŁUŻNIKÓW, WIERZYCIELI, KOMORNIKÓW, SĘDZIÓW I PRAWNIKÓW
Dziś jest:  czwartek 28 marca 2024r.

PRZEGLĄD PRASY

  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar
  • Miszmasz - Czarny Piar

justice 2060093 340Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro skierował do Sądu Najwyższego dwie skargi nadzwyczajne na rzecz starszej kobiety, która została poszkodowana przez sądy poprzez wydanie wobec niej orzeczeń sankcjonujących nieuczciwe praktyki rynkowe

 

Nakaz zapłaty spółce z Luksemburga

Pierwsza ze spraw dotyczy prawomocnego nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Suwałkach z powództwa spółki z siedzibą w Luksemburgu, zajmującej się skupem i ściąganiem długów. Podmiot ten przejął dług od spółki, od której pozwana kobieta zaciągnęła pożyczkę na 24 miesiące w kwocie 2 tys. złotych. Pożyczka została udzielona na podstawie umowy z 15 maja 2018 roku, z której wynikało, że całkowita kwota zapłaty przez konsumenta wyniesie blisko 3,5 tys. złotych.

Do egzekucji długu doszło, ponieważ kobieta przestała spłacać pożyczkę. Do pozwu luksemburskiej spółki dołączono wypowiedzenie umowy pożyczki oraz ostateczne wezwania do zapłaty, jednak bez potwierdzenia odbioru.

 

Sąd Rejonowy w Suwałkach 19 lipca 2019 roku wydał nakaz zapłaty, zasądzając zapłatę kwoty żądanej kwoty z odsetkami, a także obciążył kobietę kosztami sądowymi. Od nakazu zapłaty złożony został sprzeciw, w którym zarzucono m.in. brak skutecznego doręczenia wezwania do zapłaty i wypowiedzenia umowy, brak udowodnienia w pozwie istnienia podstawy dochodzenia roszczenia przez luksemburską spółkę. Sprzeciw ten został odrzucony z uwagi na wniesienie go jeden dzień po terminie.

 

Postępowanie z weksla

Druga sprawa również dotyczy nakazu zapłaty wydanego przez ten sam sąd, w związku z niespłacaniem innej pożyczki. Pozywająca kobietę spółka z Bielsko-Białej dysponowała wystawionym przez nią wekslem własnym, stanowiącym zabezpieczenie wszelkich należności wynikających z umowy pożyczki zawartej 20 września 2018 roku. Kwota zaciągniętej na 30 miesięcy pożyczki wynosiła 2 tys. zł.

Całkowita kwota do zapłaty miała wynosić ponad 4,6 tys. złotych. Gdy pozwana, która nie uiszczała rat, nie dokonała wykupu weksla, spółka skierowała sprawę do Sądu Rejonowego w Suwałkach, który nakazał kobiecie zapłacić ww. kwotę wraz z odsetkami w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych oraz obciążył ją kosztami sądowymi.

 

Wnioski o uchylenie nakazów zapłaty

W obu sprawach Prokurator Generalny skierował do Sądu Najwyższego skargi nadzwyczajne, w których wniósł o uchylenie nakazów zapłaty i przekazanie spraw do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Suwałkach. W skargach zarzucono, że Sąd Rejonowy w Suwałkach nie uwzględnił, że pozwane były konsumentami, więc jako strony słabsze umów zawieranych z profesjonalnymi przedsiębiorcami powinny podlegać ochronie.

 

Abuzywne zapisy umowy

W przypadku pierwszej ze spraw doprowadziło to do usankcjonowania żądania kwoty nieproporcjonalnej do wysokości udzielonej pożyczki. Wskazane koszty poza odsetkami stanowiły bowiem ponad 40 proc. udzielanej pożyczki, co jest nieakceptowalne w świetle prawnym i istniejących stosunków społecznych.

Prokurator Generalny podkreślił, że luksemburska spółka nie wykazała, z czego wynika wysokość roszczenia. Domagała się uiszczenia zapłaty kwoty niemal 700 złotych tytułem opłaty przygotowawczej, nie uzasadniając sposobu jej wyliczenia, i to w sytuacji rozbieżności kwot wskazanych w umowie i w pozwie. Nadto w postępowaniu nie wykazano, by umowę pożyczki rozwiązano zgodnie z zapisem umowy. Spółka połączyła też w jednym piśmie wezwanie do uregulowania należności i wypowiedzenie umowy pożyczki, co jest sprzeczne z przepisem art. 75c ustawy prawo bankowe.

 

Postępowanie zwykłe, a nie z weksla

W drugiej sprawie niedostrzeżenie konsumenckiego charakteru tej relacji – wbrew art. 76 Konstytucji RP – doprowadziło z kolei do automatycznego działania „z weksla”, podczas gdy fakt, że był on wystawiony do umowy jako zabezpieczenie umowy konsumenckiej powinien skłonić sąd do jej zbadania z urzędu.

 

W przedmiotowej sprawie takie badanie powinno prowadzić do wniosku, że zapisy umowy powinny być uznane za niedopuszczalne, skoro łączna wysokość kosztów pożyczki wyniosła 132 proc. jej bazowej kwoty, przy czym prowizja został ustalona na aż 73 proc., a stopa maksymalnych odsetek za opóźnione płatności aż 14 proc.

 

Stwierdzenie abuzywności postanowień umowy pożyczki stanowiącej podstawę stosunku podstawowego między powodem a pozwaną skutkowałoby skierowaniem sprawy do postępowania zwykłego, a nie nakazowego.

 

Z uwagi na charakter sprawy, dodatkowo dotyczącej osoby starszej, dla której przeprowadzenie egzekucji komorniczej może nieść poważne skutki życiowe, Prokurator Generalny wniósł o wstrzymanie wykonania nakazów zapłaty do czasu zakończenia postępowania ze skargi nadzwyczajnej.

 

Prokuratura Krajowa

 

 

miszmasz-menu-module

NA SKRÓTY