W stanowisku Rady możemy przeczytać:

Komornik Krzysztof Przybyłowicz z Kołobrzegu apeluje o pilną interwencję w dwóch ważnych i drażliwych społecznie sprawach, które obecnie prowadzi.Pierwsza z nich dotyczy dziewięciolatka oraz jego matki, zagrożonych eksmisją do noclegowni lub schroniska, druga zaś rodziny, w której jedno z dzieci jest małoletnie (15 lat) drugie zaś (23 lata)nieuleczalnie chore i wymagające stałej opieki, których Komornik będzie zmuszony eksmitować jako że, z dniem 31 marca zakończył się, tak zwany, "okres ochronny". Zgodnie z tytułem wykonawczym, rodzinom nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Według korespondencji prowadzonej przez komornika Sąd opiekuńczy nie znalazł podstaw do podjęcia działań w tej sprawie, Miasto Kołobrzeg nie widzi podstaw do przyznania lokalu socjalnego, zaś rodziny wskazały, że nie mają się dokąd wyprowadzić; Przepisy, na podstawie których, powinien dokonać tych czynności, są w jego ocenie sprzeczne zarówno z zasadamisprawiedliwości społecznej oraz prawami człowieka, ochroną rodziny przez państwo, jak i przede wszystkim z konstytucyjną zasadą poszanowania i ochrony godności człowieka.

Komornik protestuje przeciwko eksmisji "na bruk"

Trzeba przyznać, jak na komorników to słowa co najmniej dziwne. Tym bardziej, że art. 8 punkt 4Ustawy o komornikach sądowych i egzekucji nie pozostawia wątpliwości: Komornik nie możeodmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji lub wykonania postanowienia o udzieleniuzabezpieczenia, do przeprowadzenia których jest właściwy zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego.Komornik z Kołobrzegu poszedł jeszcze dalej, bo jak twierdzi KRK, komornik dokonał analizy psychologicznej i społecznej eksmitowanych: Według informacji uzyskanych od komornika, członków rodzin łączy głęboka wieź i nie występują żadne objawy ich dysfunkcjonalności.

Czego brakuje w stanowisku KRK?

Wg KRK: Komornik zwracał się z prośbą o zainteresowanie do Rzecznika Praw Dziecka, Ministerstwa Sprawiedliwości, Prezesa Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, władz miastaoraz dwóch Posłów na Sejm RP. Pisma skierowane do tych instytucji nie przyniosły jeszcze konkretnych efektów, a czas nagli.
Czego brakuje w tekście komorników? W mojej ocenie, kilku bardzo istotnych rzeczy.Z czyjego wniosku jest przeprowadzana eksmisja? Co było powodem złożenia wnioskówo eksmisję? Oraz najważniejszej sprawa: dlaczego komornik Krzysztof Przybyłowicznie zwrócił się do wierzyciela o wstrzymanie egzekucji?W moim przekonaniu, jak się chce komuś pomóc w takiej sytuacji, to pierwsze krokikieruje się do wierzyciela. Wierzyciel jednym gestem może załatwić pozytywnie sprawę. np.zawiesić postępowanie egzekucyjne. Wszystkie działania winny być skierowane na rozmowy z wierzycielem. To w końcu na jego wniosek ma odbyć się eksmisja, a komornik jest tylko narzędziem.Czemu komornik nie poszedł tą najprostszą drogą?

Jan Wels