Monika JanusMonika Janus jest na co dzień komornikiem sądowym przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu oraz dodatkowo pełni funkcję rzecznika prasowego Krajowej Rady Komorniczej. Od kilku lat prowadzi egzekucję z wniosku Banku BPH SA.

Po drugiej nieudanej licytacji mieszkania w Wałbrzychu (nikt się nie stawił na dwie licytacje), bank złożył wniosek o przejęcie nieruchomości na własność. Do dzisiaj sąd nie udzielił przybicia na rzecz banku. Nie zapadło nawet orzeczenie w I instancji (jest zaskarżalne).

Postanowienie o kosztach

Nie czekając na udzielenie przybicia, Monika Janus postanowieniem z dnia 20 maja 2014r. ustaliła koszty postępowania egzekucyjnego. Postanowienie to zaskarżyli dłużnicy, zarzucając mu między innymi:

Zaskarżanym postanowieniem komornik ustalił koszty postępowania egzekucyjnego, w tym opłatę egzekucyjną w wysokości 22.399,99 zł na podstawie art. 49.1 uoksie. Komornik niczego nie wyegzekwował, naliczanie więc tej opłaty jest bezprawne. Jeśli dojdzie do skutecznego przejęcia nieruchomości przez wierzyciela, wówczas komornik będzie mógł naliczyć opłatę na podstawie art. 49.1 uoksie.

Sąd przyznał rację skarżącym

Postanowieniem z dnia 10 lipca br. Sąd Rejonowy w Wałbrzychu (I Co 2331/12) uchylił zaskarżone postanowienie komornika. Sąd nie miał wątpliwości, iż postanowienie podlegało uchyleniu.

Na uwzględnienie zasługuje bowiem zarzut dłużników dotyczący przedwczesności wydanego postanowienia. Egzekucja z nieruchomości znajduje się bowiem na etapie złożonego przez wierzyciela wniosku o przejęcie nieruchomości na własność po drugiej bezskutecznej licytacji nieruchomości. Na obecnym etapie nie można więc jeszcze przesądzić sposobu jego zakończenia, w tym również takiego, który powodowałby, że podstawą ustalenia opłaty egzekucyjnej mógłby być przepis inny niż w przywołany w zaskarżonym postanowieniu art. 49 ust 1 Ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (np. wierzyciele mogą jeszcze cofnąć wnioski egzekucyjne lub zostać zaspokojeni przez dłużników w inny sposób). Sąd nie wydał jeszcze postanowienia o udzieleniu przybicia, a jak powszechnie się przyjmuje w orzecznictwie (Uchwała SN z dnia 20 października 2010 r. III CZP 71/10) aż do tego momentu komornik podejmuje czynności egzekucyjne w egzekucji z nieruchomości - napisał w uzasadnieniu sędzia Jacek Tomaszewski.

Postanowienie to nie jest prawomocne.

Uchwała SN z dnia 20 października 2010 r. III CZP 71/10

Zgodnie z art. 108 § 1 k.p.c, sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu egzekucyjnym (art. 13 § 2 k.p.c). W egzekucji z nieruchomości występują wyraźnie wyodrębnione etapy. Jeden z nich kończy wydanie przez sąd postanowienia o udzieleniu przybicia, a w dalszym toku postępowania funkcję organu egzekucyjnego pełni sąd. Nakazuje to przyjąć, że po udzieleniu przybicia komornik powinien wydać postanowienie o ustaleniu kosztów egzekucji obejmujących dotychczasowe postępowanie, a o kosztach powstałych później powinien orzekać sąd na zasadach ogólnych. W tej sytuacji prawomocne postanowienie komornika o ustaleniu kosztów egzekucji powinno stanowić podstawę określenia ich wysokości w sporządzanym przez komornika projekcie planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji.

 

JW