Bank sprzedał wierzytelność

W 2014r. Getin Noble Bank wystąpił z wnioskiem do komornika sądowego Piotra Bukszewicza z Warszawy o wyegzekwowanie prawie 60.000 zł od Kazimierza B. W tym roku bank ten sprzedał jednak wierzytelność funduszowi sekurytyzacyjnemu Omega Wierzytelności z Warszawy.

W związku z tym, pan Kazimierz wystąpił do banku i komornika o umorzenie postępowania egzekucyjnego. I tak też się stało. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia br. komornik umorzył postępowanie egzekucyjne, jednak w oparciu o wniosek banku, ale i o inny przepis prawa, niż chciał tego bank.

Punkt 1 czy 3 art. 825 kpc?

Co ciekawe, Getin wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego w trybie art. 825 pkt 3 kpc stanowiący, iż organ egzekucyjny umorzy postępowanie w całości lub części na wniosek: jeżeli egzekucję skierowano przeciwko osobie, która według klauzuli wykonalności nie jest dłużnikiem i która sprzeciwiła się prowadzeniu egzekucji, albo jeżeli prowadzenie egzekucji pozostaje z innych powodów w oczywistej sprzeczności z treścią tytułu wykonawczego.

Bank wniósł także o odstąpienie od obciążania dłużnika opłatą egzekucyjną.

Komornik Bukszewicz umorzył postępowanie egzekucyjne jednak w oparciu o zapis punktu 1 art. 825 kpc: organ egzekucyjny umorzy postępowanie w całości lub części na wniosek: jeżeli tego zażąda wierzyciel; jednakże w sprawach, w których egzekucję wszczęto z urzędu lub na żądanie uprawnionego organu, wniosek wierzyciela o umorzenie postępowania wymaga zgody sądu lub uprawnionego organu, który zażądał wszczęcia egzekucji.

W postanowieniu z końca sierpnia komornik stanął na stanowisku, że nie zaistniały przesłanki do umorzenia postępowania w oparciu o punkt 3 art. 825 kpc.

Komornik nie uwzględnił także wniosku o nieobciążanie pana Kazimierza opłatą egzekucyjną. Powołał przy tym art. 49 ust. 2 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (uoksie) i stwierdził, iż "mając powyższe na uwadze należało postanowić jak w punkcie 2 sentencji". I tyle z uzasadnienia tej kwestii.

Co mówi artykuł 49 uoksie?

2. W sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, jednak nie niższej niż 1/20 i nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jednakże w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 1/20 przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

2a. Przepisu ust. 2 nie stosuje się jeżeli dłużnik wykaże, że orzeczenie na którym oparto klauzulę wykonalności zostało uchylone lub zmienione w taki sposób, iż nie nadaje się do wykonania, utraciło moc lub tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności z przyczyn innych niż zaspokojenie wierzyciela. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

i ust. 5 nie przytoczony przez komornika:

W przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego z innych przyczyn, niż wskazane w ust. 2, komornik nie pobiera opłaty od tej części świadczenia, która nie została wyegzekwowana.

I wydaje się, że właśnie o opłatę egzekucyjną w tej sprawie chodzi. Gdyby komornik postąpił tak, jak chciał bank, to opłaty egzekucyjnej nie mógłby naliczyć. Teraz sąd rozstrzygnie, czy komornik postąpił zgodnie z prawem. Natomiast bank mógł w swoich poczynaniach kierować się obawą o skutki wycofania wniosku o wszczęcie egzekucji. Bowiem Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 lutego br. (III CZP 103/14) stwierdził: Umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela - banku, prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności - niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji.

Można wzruszyć prawomocne postanowienie o opłacie egzekucyjnej

Artykuł 49 uoksie zawiera jeszcze dwa istotne zapisy, o których należy pamiętać:

2b. Jeżeli wykazanie okoliczności, o których mowa w ust. 2a, nie było możliwe przed prawomocnym zakończeniem postępowania egzekucyjnego, dłużnik może złożyć wniosek o uchylenie postanowienia, o którym mowa w ust. 3, a w przypadku pobrania opłaty – także o jej zwrot. W tym przypadku dłużnik obowiązany jest wykazać, że orzeczenie na którym oparto klauzulę wykonalności zostało uchylone lub zmienione w taki sposób, iż nie nadaje się do wykonania, utraciło moc lub tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności z przyczyn innych niż zaspokojenie wierzyciela. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

2c. Wniosek, o którym mowa w ust. 2b, wnosi się do komornika w terminie trzymiesięcznym; termin ten liczy się od daty uprawomocnienia się orzeczenia wywołującego skutki, o których mowa w ust. 2a, albo od dnia zaistnienia zdarzenia powodującego utratę mocy przez orzeczenie, na którym oparto klauzulę wykonalności.

Przy okazji jeszcze o art. 49 uoksie

Sąd Najwyższy (III CZP 109/12 ) uchwałą z dnia 8 marca 2013 r. orzekł:

Artykuł 49 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (jedn. tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 231, poz. 1376 ze zm.) ma zastosowanie także w przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela w sytuacji, gdy będący podstawą egzekucji nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym utracił moc po wszczęciu egzekucji.

Czyli, w takim wypadku komornik może naliczyć opłatę egzekucyjną 5%.

Poniżej uchwała SN III CZP 109/12.

JW