W ostatnim numerze kwartalnika "Krajowa Rada Sądownictwa" (z września 2015 r.) ukazała się glosa autorstwa dr Anety Łazarskiej, będącej również sędzią, do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2015 r. Wyrok ten zapadł, jak zapewne niektórzy pamiętają, w sprawie monitorowanej przez "Iustitię" i dotyczył postawionego sędziemu zarzutu niestosowania się do poleceń prezesa sądu, który wydał zarządzenie określające, ile spraw ma być wyznaczonych na każdą wokandę. Sąd Najwyższy stwierdził, że takie zachowanie nie stanowi uchybienia obowiązkom sędziowskim i tym samym  nie może zostać uznane za delikt dyscyplinarny.

Z glosą można zapoznać się w kwartalniku, na jego stronie internetowej, na której znajduje się ona na str. 8 - 12, a ze względu na wagę orzeczenia i glosy (także w kontekście faktu, że obecnie trwa "sezon" ustalania zakresu sędziowskich obowiązków na przyszły rok), zamieszczamy treść glosy poniżej.

dr Aneta Łazarska

Glosa do wyroku SN z dnia 26 lutego 2015 r., SNO 3/15.

Granice nadzoru administracyjnego w kontekście poleceń służbowych wydawanych sędziemu przez prezesa sądu co do liczby spraw wyznaczanych miesięcznie na wokandy.

Glosowany wyrok dotyczy niezwykle istotnej kwestii ustrojowej, a mianowicie granic nadzoru administracyjnego w kontekście poleceń służbowych wydawanych sędziemu przez prezesa sądu co do liczby spraw wyznaczanych miesięcznie na wokandy. W praktyce okazuje się, że bardzo trudno jest rozdzielić nadzór administracyjny od sfery sędziowskiego kierownictwa postępowaniem objętej niezawisłością sędziowską. Na przykładzie zarządzeń nadzorczych dotyczących liczby spraw wyznaczonych na wokandzie szczególnie wyraźnie ujawnia się problem braku ostrych granic między czynnościami nadzorczymi a czynnościami jurysdykcyjnymi, w obrębie których sędziowie są niezawiśli.

Źródło: iustitia.pl/informacje/1082-ilosc-spraw-na-wokandzie-a-polecenia-prezesa-glosa-do-wyroku-sadu-najwyzszego