15 lipca br. weszła w życie ustawa wprowadzająca klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania. Zdaniem Rady Podatkowej nieprecyzyjny, trudny w interpretacji przepis, w połączeniu z pozornymi instytucjami zabezpieczającymi podatników, spowodować może wiele sporów ministra finansów z przedsiębiorstwami

Klauzula daje możliwość administracji podatkowej do pominięcia skutków prawnych czynności dokonanej przez podatnika, jeżeli stwierdzi, że służyła ona przede wszystkim osiągnięciu korzyści podatkowej. Stanowić ma narzędzie do walki z agresywną optymalizacją podatkową.

W ocenie ustawodawcy pozwoli na wytyczenie granicy pomiędzy legalną optymalizacją podatkową, a działaniami sztucznymi, które nie mogą być tolerowane.

Organem podatkowym uprawnionym do stosowania klauzuli jest minister finansów. W sprawach, w których uzna, że możliwe jest jej użycie, wszczynać będzie postępowania podatkowe lub przejmować do dalszego prowadzenia od innych organów. Wyłączone spod stosowania klauzuli będą sprawy, w których korzyść podatkowa lub suma korzyści podatkowych nie przekracza w okresie rozliczeniowym 100 000 zł, wobec podatników, którzy uzyskali opinię zabezpieczającą, dotyczące podatku od towarów i usług oraz jeżeli zastosowanie innych przepisów prawa podatkowego pozwala na przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania.

Minister finansów w trakcie prowadzonego postępowania, a podatnik w odwołaniu od wydanej decyzji, będą mogli zwrócić się do Rady ds. przeciwdziałania unikaniu opodatkowania o wydanie niewiążącej oceny zasadności zastosowania klauzuli. Rada stanowić ma niezależny panel ekspercki, w skład którego wejdą przedstawiciele Ministra Finansów, Ministra Sprawiedliwości, szkół wyższych, NSA, KWRiST, RDS i KRDP.

Ochronę przed zastosowaniem klauzuli zapewni podatnikowi opinia zabezpieczająca. Opinie, wydawane będą przez Ministra Finansów, na wniosek podatnika zawierający szczegółowy opis planowanej, rozpoczętej lub dokonanej czynności. Opłata od wniosku wynosić będzie 20 000 zł.

Informacja prasowa: Konfederacja Lewiatan