Na stronie ambasady Rosji w Polsce ukazał się projekt umowy o gwarancjach bezpieczeństwa między Federacją Rosyjską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki
Federacja Rosyjska i Stany Zjednoczone Ameryki, dalej zwane Stronami,
kierując się zasadami zawartymi w Karcie Narodów Zjednoczonych, Deklaracji zasad prawa międzynarodowego dotyczących przyjaznych stosunków i współpracy między państwami zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych z 1970 r., Akcie Końcowym z Helsinek Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie z 1975 r., oraz postanowieniami Deklaracji z Manili w sprawie pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych z 1982 r., Karty bezpieczeństwa europejskiego z 1999 r., Aktu Stanowiącego o wzajemnych stosunkach, współpracy i bezpieczeństwie między Rosją a Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego z 1997 r.;
przypominając o niedopuszczalności w ich wzajemnych, a także w ogóle w stosunkach międzynarodowych użycia siły lub groźby użycia siły w jakikolwiek inny niezgodny z celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych sposób;
wspierając rolę Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, która ponosi główną odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa;
uznając potrzebę połączenia wysiłków dla skutecznego reagowania na współczesne wyzwania i zagrożenia dla bezpieczeństwa w zglobalizowanym i współzależnym świecie;
wychodząc z założenia ścisłego przestrzegania zasady nieingerencji w sprawy wewnętrzne, w tym odmowy wspierania organizacji, grup i poszczególnych osób opowiadających się za niekonstytucyjną zmianą władzy, a także wszelkich działań mających na celu zmianę ustroju politycznego lub społecznego jednej z umawiających się Stron;
mając na uwadze usprawnienie istniejących lub utworzenie dodatkowych skutecznych i szybko uruchamianych mechanizmów współdziałania w celu rozwiązywania pojawiających się problematycznych kwestii i sporów poprzez konstruktywny dialog oparty na wzajemnym szacunku i uznawaniu interesów i obaw w zakresie bezpieczeństwa, a także w celu wypracowania adekwatnej odpowiedzi na wyzwania i zagrożenia w zakresie bezpieczeństwa;
dążąc do uniknięcia jakiejkolwiek konfrontacji wojskowej i zbrojnego konfliktu między Stronami oraz mając świadomość, że bezpośrednie starcie militarne między nimi może doprowadzić do użycia broni jądrowej, co miałoby daleko idące konsekwencje;
potwierdzając, że w wojnie nuklearnej nie może być zwycięzców i nigdy ona nie powinna być rozpętana, uznając również potrzebę dołożenia wszelkich starań, aby zapobiec niebezpieczeństwu wywołania takiej wojny między państwami posiadającymi broń jądrową;
potwierdzając swoje zobowiązania wynikające z Umowy o środkach mających na celu zmniejszenie ryzyka wojny nuklearnej między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Stanami Zjednoczonymi Ameryki z 30 września 1971 r., Umowy między Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o zapobieganiu incydentom na otwartym morzu i w przestrzeni powietrznej nad nim z 25 maja 1972 r., Układu między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie ustanowienia centrów redukcji ryzyka jądrowego z 15 września 1987 r. oraz Umowy między Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i Stanami Zjednoczonymi Ameryki o zapobieganiu niebezpiecznej działalności wojskowej z 12 czerwca 1989 r.;
zgodziły się na poniższe:
Artykuł 1
Strony współdziałają w oparciu o zasady niepodzielnego i równego bezpieczeństwa, oraz niewyrządzenia uszczerbku dla wzajemnego bezpieczeństwa i w tym celu:
nie podejmują działań i nie wykonują czynności mających wpływ na bezpieczeństwo drugiej Strony, nie uczestniczą w nich i nie wspierają ich;
nie stosują środków w dziedzinie bezpieczeństwa podejmowanych przez każdą ze Stron indywidualnie lub w ramach organizacji międzynarodowej, sojuszu wojskowego lub koalicji, które zagrażałyby podstawowym interesom bezpieczeństwa drugiej Strony.
Artykuł 2
Strony dążą do zapewnienia tego, aby wszelkie organizacje międzynarodowe, sojusze wojskowe lub koalicje, w których uczestniczy co najmniej jedna ze Stron, przestrzegały zasad zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych.
Artykuł 3
Strony nie wykorzystują terytorium innych państw w celu przygotowania lub przeprowadzenia napaści zbrojnej na drugą Stronę lub innych działań naruszających podstawowe interesy bezpieczeństwa drugiej Strony.
Artykuł 4
Stany Zjednoczone Ameryki zobowiązują się wykluczyć dalszą ekspansję Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w kierunku wschodnim, odmówić przyjęcia do sojuszu państw, które wcześniej wchodziły w skład Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
Stany Zjednoczone Ameryki nie będą tworzyć baz wojskowych na terytorium państw, które wcześniej wchodziły w skład Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i nie są członkami Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, wykorzystywać ich infrastruktury do jakiejkolwiek działalności wojskowej i nie będą rozwijać dwustronnej współpracy wojskowej z nimi.
Artykuł 5
Strony powstrzymują się od rozmieszczania swoich sił zbrojnych i broni, w tym w ramach organizacji międzynarodowych, sojuszy wojskowych lub koalicji, na obszarach, na których takie rozmieszczenie byłoby postrzegane przez drugą Stronę jako zagrożenie dla jej bezpieczeństwa narodowego, z wyjątkiem takiego rozmieszczenia w granicach terytoriów państwowych Stron.
Strony powstrzymują się od wykonywania lotów ciężkich bombowców wyposażonych w broń jądrową lub konwencjonalną i umieszczania nawodnych okrętów wojennych wszystkich klas, w tym w ramach sojuszy, koalicji i organizacji, odpowiednio, na obszarach poza narodową przestrzenią powietrzną i poza krajowymi wodami terytorialnymi, skąd one mogą razić cele na terytorium drugiej Strony.
Strony prowadzą dialog i współdziałają w celu doskonalenia mechanizmów zapobiegania niebezpiecznym działaniom wojskowym na otwartym morzu i w przestrzeni powietrznej nad nim, w tym uzgadniania minimalnej odległości zbliżenia między okrętami wojennymi i samolotami bojowymi.
Artykuł 6
Strony zobowiązują się nie rozmieszczać naziemnych pocisków rakietowych średniego i pośredniego zasięgu bazowania lądowego poza swoim terytorium państwowym, jak również na tych obszarach swojego terytorium, z których taka broń jest zdolna do rażenia celów znajdujących się na terytorium drugiej Strony.
Artykuł 7
Strony wykluczają rozmieszczenie broni jądrowej poza swoim terytorium państwowym i wycofują taką broń już rozmieszczoną poza terytorium państwowym z chwilą wejścia w życie niniejszej Umowy, na terytorium państwowy. Strony zlikwidują całą istniejącą infrastrukturę do rozmieszczania broni jądrowej poza terytorium państwowym.
Strony nie realizują szkolenia personelu wojskowego i osób cywilnych z krajów nieposiadających broni jądrowej do używania takiej broni. Strony nie prowadzą ćwiczeń i szkoleń wojsk ogólnego przeznaczenia obejmujących opracowywanie scenariuszy z użyciem broni jądrowej.
Artykuł 8
Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem otrzymania ostatniego pisemnego zawiadomienia o wykonaniu przez Strony niezbędnych procedur krajowych.
Sporządzono w dwóch egzemplarzach, w języku rosyjskim i angielskim, przy czym oba teksty mają tę samą moc prawną.
W imieniu Federacji Rosyjskiej
W imieniu Stanów Zjednoczonych Ameryki
LS
Ambasada Rosji w Polsce