Umowa pożyczki prowadzi do zmian w obrębie prawa własności przedmiotu umowy. Kodeks cywilny nie wprowadza ograniczeń w odniesieniu do podmiotów, które mogą być stronami umowy – pożyczkodawcą i pożyczkobiorcą. Oznacza to, że każdy podmiot prawa cywilnego może być stroną umowy pożyczki. Umowa może dotyczyć pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku

Umowa pożyczki powinna wskazywać strony umowy, określenie ich roli (pożyczkodawca – pożyczkobiorca) oraz przedmiot pożyczki. Przedmiot pożyczki powinien być wskazany przez określenie ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku. Przedmiotowo istotnymi elementami są też: zobowiązanie się pożyczkodawcy do przeniesienia na własność pożyczkobiorcy pieniędzy albo rzeczy i obowiązek zwrotu przedmiotu pożyczki. Bez tych elementów nie ma umowy pożyczki (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 22 września 2015 r., I ACa 332/15).

Źródło i więcej:

http://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/1044418,ustna-umowa-pozyczki-wazna-trudna-do-udowodnienia.html