Nowelizacja kodeksu postępowania karnego z 11 marca 2016 roku zmodyfikowała w istotny sposób przebieg postępowania odwoławczego. Wprowadziła ona przepisy dotyczące skargi do Sądu Najwyższego na wyrok sądu odwoławczego (rozdział 55a, art. 539a - 539f kodeksu postępowania karnego)

Zgodnie z art. 539a kodeksu postępowania karnego od wyroku sądu odwoławczego uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania stronom przysługuje skarga do Sądu Najwyższego. Wyrok można zaskarżyć w całości lub w części.

W związku z mogącymi się pojawiać w praktyce prokuratorskiej wątpliwościami dotyczącymi zakresu stosowania przepisów rozdziału 55a kodeksu postępowania karnego Zastępca Prokuratora Generalnego Robert Hernand skierował do wszystkich prokuratorów zalecenia w tej sprawie. Przypomniał w nich, że warunkiem wniesienia skargi przez stronę nie jest uprzednie przez nią zaskarżenie wyroku sądu pierwszej instancji. Oznacza to, że prokurator może wnieść skargę od każdego uchylającego wyroku sądu odwoławczego i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania. Nie jest bowiem ograniczony w tym zakresie, w przeciwieństwie do pozostałych stron procesu, gravamen (art. 425 par. 3 i 4 kodeksu postępowania karnego).

Prokurator Robert Hernand przypomniał wszystkim prokuratorom o konieczności dokonywania bieżącej kontroli wydawanych przez sądy odwoławcze wyroków uchylających wyroki sądu pierwszej instancji i przekazujących sprawy do ponownego rozpoznania. W przypadku stwierdzenia niezasadności tego rodzaju orzeczeń, prokuratorzy powinni zaskarżać je w trybie art. 539a i następne kodeksu postępowania karnego.

Przy podejmowaniu decyzji o skierowaniu skargi, zwłaszcza z uwagi na możliwość zaskarżenia wyroku uchylającego również w części, za każdym razem prokuratorzy powinni uwzględniać zasady ekonomiki procesowej, kierując się potrzebą skrócenia, a nie przedłużania postępowania karnego. Dotyczy to zwłaszcza spraw złożonych podmiotowo i przedmiotowo.

LS

Informacja prasowa: PK